Rabu, 06 Oktober 2010

Il Pleut Sur La Vie

Kalau hujan-hujan begini, mengenang masa lalu memang terasa pas...Jadi ingat waktu zaman kuliah dulu, ada pelajaran bahasa yang kudu ngafalin puisi Verlaine deh.....hujan....kaya begini...


Il pleure dans mon coeur, comme il pleut sur la ville
Quelle est cette langueur qui penetre mon coeur
Sans amour et sans haine, mon coeur a tant de peine....

Kebayang aja muka dosen dan teman-teman satu angkatan...apalagi pas diminta maju hafalin puisi itu....wah menjadi momen tak terlupakan....where are you all my friends? tu me manques....

Hujan memang bisa membuat orang melambung dalam kenangan masa lalu....ada romantika, ada kesedihan. ada kegembiraan, ada banyak ekspresi perasaan tumpah ruah dalam memandang derasnya bunyi si 'tik tik' itu. 

Apres la pluie, le beau temps! Pastinya, karena udara menjadi lebih segar dan bersih...plus kalau lagi mujur bisa terlihat tuh ada pelangi lagi 'nongol' di zenith langit biru dengan indah warna-warninya.....

Tidak ada komentar:

Posting Komentar